Stroje łęczyckie, XIX/XX w. i okres międzywojenny. Ze zbiorów Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi. Dobór zabytków i aranżacja na modelach A. Woźniak, fot. Wł. Pohorecki
Stroje łęczyckie były bardzo zróżnicowane. To region, w którym strój z jego tradycyjnymi, samodziałowymi elementami noszony był w zasadzie do 1914 r. Już w okresie międzywojennym rezygnowano z niego na rzecz ubioru miejskiego. Jednocześnie zachowano określony kanon, czyli regułę kompozycyjną określającą stosunek poszczególnych części do siebie i do całości stroju, łącząc elementy tradycyjne z modą miejską. Stroje uwzględniały indywidualność i gust oraz poczucie estetyki mieszkańców jednocześnie zachowując normy i nakazy wypracowane lokalnie.
Stroje łęczyckie, początek XX w. Ze zbiorów Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi. Dobór zabytków i aranżacja na modelach A. Woźniak, fot. Wł. Pohorecki
Stroje łęczyckie, okres międzywojenny. Ze zbiorów Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi. Dobór zabytków i aranżacja na modelach A. Woźniak, fot. Wł. Pohorecki
Stroje łęczyckie, okres międzywojenny. Ze zbiorów Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi. Dobór zabytków i aranżacja na modelach A. Woźniak, fot. Wł. Pohorecki
Stroje łęczyckie, okres międzywojenny. Ze zbiorów Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi. Dobór zabytków i aranżacja na modelach A. Woźniak, fot. Wł. Pohorecki
Stroje łęczyckie, początek XX w. Archiwum Etnograficzne Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi, rys. H. Czurkowa