Przejdź do głównej treści

Strój, który nazywamy żywieckim jest ubiorem związanym z jednym tylko miastem, Żywcem i pierwotnie był noszony wyłącznie przez jego rodowitych mieszkańców. Miasto Żywiec założone zostało na przełomie XIII i XIV w. na ważnym szlaku handlowym wiodącym z Polski przez Przełęcz Jabłonkowską do Czech, Słowacji Moraw, Węgier a przez nie i do innych krajów do Europy Południowej oraz Zachodniej. Strój żywiecki w formie, którą dziś uważamy za najbardziej typową i klasyczną ukształtował się pod koniec XIX w. Męski, który przestano nosić powszechnie już w ostatnich latach XIX w. jest bezwzględnie reminiscencją strojów mieszczańskich i ubioru polskiej szlachty. Natomiast dla kobiecego (noszonego okazjonalnie jeszcze w latach 30. XX w.), także czerpiącego wzorce z odzieży warstw elitarnych, inspiracją były nie tylko ubiory polskie, ale także zachodnioeuropejskie, głównie francuskie. Swój ostateczny wygląd i charakter strój Żywczanek osiągnął jednak dzięki niecodziennemu doborowi poszczególnych elementów ubioru oraz odtworzeniu i specyficznemu rozłożeniu ozdób, a szczególnie haftów, bogato ten strój zdobiących.

Ten serwis korzysta z cookies Polityka prywatności