Na Kurpiach haftem zdobiono początkowo jedynie koszule: męskie i kobiece. Było to wyszycie liczone, wykonane głównie stebnówką, łańcuszkiem, sznureczkiem, ściegami za igłą i przed igłą. W męskich koszulach świątecznych, do I wojny światowej, przyozdabiano zaledwie brzeg kołnierzyka (wyszycie najpierw czerwone, potem białe i niebieskie). Bardziej rozbudowany haft znajdował się na koszulach kobiecych. Umieszczano go wzdłuż trzech brzegów kołnierzyka i mankietów oraz na przyramkach (wyszycia najpierw białe, białe z czerwonym lub niebieskim, potem także czerwone i niebieskie).Wszystkie te kompozycje  miały głównie układ linearny. Po 1900 roku, męskie i kobiece kaftany zdobiono rzędami stebnówki (ręcznej lub maszynowej). Od II wojny światowej zaczęto upiększać także płócienne zapaski i chustki barwnymi haftami płaskimi o naturalistycznych motywach kwiatowych. Haft na zapaskach miał też układ pasowy natomiast wyszycia na chustkach rozmieszczano według specjalnego schematu, dzięki czemu po wywiązaniu chustki na głowie sprawiał wrażenie jakby pokrywał całą jej powierzchnię.