Przejdź do głównej treści
Maciejówka. Ze zbiorów Muzeum Północno Mazowieckiego w Łomży, fot. E. Piskorz-Branekova

Maciejówka, zwana w tym regionie capką, to okrągła czapka o denku i otoku z granatowego sukna z lakierowanym daszkiem, nad którym dwoma guzikami przymocowany był lakierowany pasek. Daszek, pasek i guziki były w kolorze czarnym.

Maciejówka. Ze zbiorów Muzeum Północno Mazowieckiego w Łomży, fot. E. Piskorz-Branekova

Maciejówka, zwana w tym regionie capką, to okrągła czapka o denku i otoku z granatowego sukna z lakierowanym daszkiem, nad którym dwoma guzikami przymocowany był lakierowany pasek. Daszek, pasek i guziki były w kolorze czarnym.

Strój kurpiowski z Puszczy Białej, Archiwum Naukowe Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie

Spodnie (portki) szyto głównie z lnianych i bawełniano-lnianych tkanin samodziałowych, w kolorze białym lub czarno-białym. W latach siedemdziesiątych XIX w. także z pasiastego, bawełniano-wełnianego samodziału (paski w kolorze białym, żółtym, czerwonym i czarnym), a pod koniec XIX w. także z białego lub szaro-brunatnego sukna folowanego (takiego samego jak to przeznaczane na sukmany). Ich krój był bardzo prosty, każdą nogawkę wykonywano z jednego płata tkaniny, a na pośladkach poszerzały spodnie dwa trójkątne kliny. W części górnej wszywano je w pasek, zapinano na guzik lub drewniany kołeczek, miały niewielki rozporek na lewym boku.

Strój kurpiowski z Puszczy Białej, Archiwum Naukowe Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie

Spodnie (portki) szyto głównie z lnianych i bawełniano-lnianych tkanin samodziałowych, w kolorze białym lub czarno-białym. W latach siedemdziesiątych XIX w. także z pasiastego, bawełniano-wełnianego samodziału (paski w kolorze białym, żółtym, czerwonym i czarnym), a pod koniec XIX w. także z białego lub szaro-brunatnego sukna folowanego (takiego samego jak to przeznaczane na sukmany). Ich krój był bardzo prosty, każdą nogawkę wykonywano z jednego płata tkaniny, a na pośladkach poszerzały spodnie dwa trójkątne kliny. W części górnej wszywano je w pasek, zapinano na guzik lub drewniany kołeczek, miały niewielki rozporek na lewym boku.

Sukmana męska kurpiowska, Archiwum Naukowe Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie

Sukmana (sukman, sukmanek) z chlapkami bywała zakładana bezpośrednio na koszulę, na ogół jednak na kamizelkę. Szyto ją ręcznie z białego lub szaro-brunatnego, folowanego sukna. Miała krój kontuszowy, na przodach i bokach była odcinana w pasie, z tyłu – fałdowana, miała wykładany kołnierz z klapkami, a na piersiach lub w okolicach pasa wpuszczane kieszenie z klapkami.

Sukmana męska kurpiowska, Archiwum Naukowe Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie

Sukmana (sukman, sukmanek) z chlapkami bywała zakładana bezpośrednio na koszulę, na ogół jednak na kamizelkę. Szyto ją ręcznie z białego lub szaro-brunatnego, folowanego sukna. Miała krój kontuszowy, na przodach i bokach była odcinana w pasie, z tyłu – fałdowana, miała wykładany kołnierz z klapkami, a na piersiach lub w okolicach pasa wpuszczane kieszenie z klapkami.

Sukmana męska kurpiowska, Archiwum Naukowe Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie

Sukmana posiadała rękawy z wywiniętym mankietem, zapinana była na guziki lub kryte haftki. Krawędzie klapek kołnierza i kieszeni, mankiety oraz prawa poła sukmany, a także jej dolna krawędź odszywane były czarną taśmą.

Sukmana męska kurpiowska, Archiwum Naukowe Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie

Sukmana posiadała rękawy z wywiniętym mankietem, zapinana była na guziki lub kryte haftki. Krawędzie klapek kołnierza i kieszeni, mankiety oraz prawa poła sukmany, a także jej dolna krawędź odszywane były czarną taśmą.

Sukmana, przód. Ze zbiorów Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie, fot. K. Wodecka

Sukmana, przód. Ze zbiorów Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie, fot. K. Wodecka

Sukmana, tył. Ze zbiorów Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie, fot. K. Wodecka

Sukmana, tył. Ze zbiorów Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie, fot. K. Wodecka

Rodzina z Psar, pow. Pułtusk, fot. Cz. Karp, 1929 r., Muzeum Północno Mazowieckie w Łomży

Rodzina z Psar, pow. Pułtusk, fot. Cz. Karp, 1929 r., Muzeum Północno Mazowieckie w Łomży

Ten serwis korzysta z cookies Polityka prywatności