Przejdź do głównej treści
Stroje Krakowiaków Zachodnich, fot. St. Gadomski, ze zbiorów Muzeum Miejskiego w Tychach.

Stroje Krakowiaków Zachodnich, fot. St. Gadomski, ze zbiorów Muzeum Miejskiego w Tychach.

Stroje Krakowiaków Zachodnich ze zbiorów Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie, fot. J. Sielski

Stroje Krakowiaków Zachodnich ze zbiorów Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie, fot. J. Sielski

Drużbowie, Oskar Kolberg, Dzieła Wszystkie, Krakowskie, tom 5, cz. I, 1962

Drużbowie, Oskar Kolberg, Dzieła Wszystkie, Krakowskie, tom 5, cz. I, 1962

Drużbowie, Oskar Kolberg, Dzieła Wszystkie, Krakowskie, tom 5, cz. I, 1962

Drużbowie, Oskar Kolberg, Dzieła Wszystkie, Krakowskie, tom 5, cz. I, 1962

Państwo młodzi, fot. NN, Archiwum Naukowe Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie

Państwo młodzi, fot. NN, Archiwum Naukowe Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie

„Marysia”, mal. Ch. Kutew, Wyd. Salon Malarzy Polskich w Krakowie, pocztówka, własność prywatna

„Marysia”, mal. Ch. Kutew, Wyd. Salon Malarzy Polskich w Krakowie, pocztówka, własność prywatna

Kobieta w kożuchu, fot. I. Krieger, Archiwum Naukowe Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie

Ignacy Krieger, fotograf, od 1860 r. prowadził w Krakowie zakład fotograficzny. Specjalizował się w fotografii dokumentacyjnej, wśród której ważne miejsce zajmowały zdjęcia portretowe, wykonywane w atelier. Na fotografiach Kriegera, często ręcznie kolorowanych, pojawiają się tzw. „typy ludowe” w strojach regionalnych. Są to anonimowi modele przedstawiani w wystylizowanych pozach, a często w zaaranżowanych scenach rodzajowych z rekwizytami. Pomimo teatralności przedstawień, fotografie Ignacego Kriegera stanowią cenne źródło wiedzy na temat ubiorów chłopskich z okolic Krakowa, a także na temat spojrzenia na ludową kulturę w tamtym czasie.

Kobieta w kożuchu, fot. I. Krieger, Archiwum Naukowe Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie

Ignacy Krieger, fotograf, od 1860 r. prowadził w Krakowie zakład fotograficzny. Specjalizował się w fotografii dokumentacyjnej, wśród której ważne miejsce zajmowały zdjęcia portretowe, wykonywane w atelier. Na fotografiach Kriegera, często ręcznie kolorowanych, pojawiają się tzw. „typy ludowe” w strojach regionalnych. Są to anonimowi modele przedstawiani w wystylizowanych pozach, a często w zaaranżowanych scenach rodzajowych z rekwizytami. Pomimo teatralności przedstawień, fotografie Ignacego Kriegera stanowią cenne źródło wiedzy na temat ubiorów chłopskich z okolic Krakowa, a także na temat spojrzenia na ludową kulturę w tamtym czasie.

Mężczyzna w kożuchu, fot. I. Krieger, Archiwum Naukowe Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie

Mężczyzna w kożuchu, fot. I. Krieger, Archiwum Naukowe Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie

Mężczyzna w sukmanie założonej na kożuch, fot. I. Krieger, Archiwum Naukowe Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie

Mężczyzna w sukmanie założonej na kożuch, fot. I. Krieger, Archiwum Naukowe Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie

Kobieta z dzieckiem, fot. I. Krieger, Archiwum Naukowe Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie

Kobieta z dzieckiem, fot. I. Krieger, Archiwum Naukowe Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie

Wieśniacy z okolic Krakowa, ryt. P. Dziedzic, Archiwum Naukowe Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie

Wieśniacy z okolic Krakowa, ryt. P. Dziedzic, Archiwum Naukowe Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie

Pan młody, panna młoda, drużba, mal. H. Uziębło, wyd. nakładem księgarni J. Czarneckiego w Krakowie, pocztówka, własność prywatna

Pan młody, panna młoda, drużba, mal. H. Uziębło, wyd. nakładem księgarni J. Czarneckiego w Krakowie, pocztówka, własność prywatna

Moda krakowska, pocztówka, własność prywatna

Moda krakowska to określenie pewnej umownej formy naśladownictwa i inspiracji strojem Krakowiaków Zachodnich, stosowanej zarówno w celu wzbogacenia oraz urozmaicenia stroju ludowego w różnych regionach etnograficznych Polski, jak i tzw. stroju ludowego, okazjonalnie noszonego w mieście jeszcze w latach 70. XX w. (w czasie uroczystości świeckich i kościelnych). Określenie <em>moda krakowska</em>, w obu tych wypadkach jest symbolem barwności i ozdobności stroju. Dotyczyć może wszystkich elementów ubioru, ale podstawowymi jej elementami są zwykle  spódnice i zapaski ozdobione naszywkami z kolorowych wstążek, gorsety z wyszyciami z cekinów i wiązkami wstążek mocowanych na ramionach i szklane korale tzw. dętki.

Moda krakowska, pocztówka, własność prywatna

Moda krakowska to określenie pewnej umownej formy naśladownictwa i inspiracji strojem Krakowiaków Zachodnich, stosowanej zarówno w celu wzbogacenia oraz urozmaicenia stroju ludowego w różnych regionach etnograficznych Polski, jak i tzw. stroju ludowego, okazjonalnie noszonego w mieście jeszcze w latach 70. XX w. (w czasie uroczystości świeckich i kościelnych). Określenie moda krakowska, w obu tych wypadkach jest symbolem barwności i ozdobności stroju. Dotyczyć może wszystkich elementów ubioru, ale podstawowymi jej elementami są zwykle spódnice i zapaski ozdobione naszywkami z kolorowych wstążek, gorsety z wyszyciami z cekinów i wiązkami wstążek mocowanych na ramionach i szklane korale tzw. dętki.

Portret A. Anusiewicza Dyrektora Towarzystwa Śpiewaczego „Lutnia” w Zamościu, Muzeum Zamojskie

Portret A. Anusiewicza Dyrektora Towarzystwa Śpiewaczego „Lutnia” w Zamościu, Muzeum Zamojskie

Moda krakowska, pocztówka, własność prywatna

Moda krakowska, pocztówka, własność prywatna

Mieszkańcy Bronowic podczas głosowania, 1930 r., Narodowe Archiwum Cyfrowe

Mieszkańcy Bronowic podczas głosowania, 1930 r., Narodowe Archiwum Cyfrowe

Bronowice, woj. krakowskie. Fragment cmentarza, Narodowe Archiwum Cyfrowe

Bronowice, woj. krakowskie. Fragment cmentarza, Narodowe Archiwum Cyfrowe

Członkowie rodziny podczas dzielenia się jajkiem, 1932 r., Narodowe Archiwum Cyfrowe

<strong> </strong>

Członkowie rodziny podczas dzielenia się jajkiem, 1932 r., Narodowe Archiwum Cyfrowe

Ten serwis korzysta z cookies Polityka prywatności