Kobieta w czepcu pałuckim z krótszymi bandami zawiązanymi pod brodą w kokardę, Pałuki, koniec XIX w., fot. Atelier Theodor Joop i Wehram, archiwum K. Prillowej, Muzeum Etnograficzne im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu.
Kobieta w czepcu z bandami z koronki maszynowej, na kolanach trzyma dziecko, obok stoi dziewczynka, Kcynia, koniec XIX w., fot. niezaznany, archiwum K. Prillowej, Muzeum Etnograficzne im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu.
Kobieta w czepcu z koronki maszynowej, początek XX w., Pałuki, archiwum prywatne.
Pałuczanka w czepcu starego typu, 1958 r., fot. Olgierd Gałdyński, Archiwum Muzeum Etnograficznego im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu.
Pałuczanka w świątecznym czepcu – haft ręczny na tiulu z aplikacjami batystowymi, Słabomierz, 1958 r., fot. Olgierd Gałdyński, Archiwum Muzeum Etnograficznego im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu.
Pałuczanka Weronika Woźniak z Turzyna w czepcu z bandami w trumnie, 1947 r., fot. nieznany, archiwum prywatne.
Kobieta zamężna (widok z przodu) w czepcu, kabacie wykończonym na brzegach koronką (kopia) oraz spódnicy z wełnianego materiału w paski o raporcie pstruchy (kopia), ubiór charakterystyczny dla przełomu XIX i XX w., członkini zespołu „Pałuki” z Kcyni, Kcynia, 2022 r., fot. Andrzej Kowalewski
Kobieta zamężna (widok z tyłu): w czepcu, kabacie wykończonym na brzegach koronką (kopia) oraz spódnicy z wełnianego materiału w paski o raporcie pstruchy (kopia), ubiór charakterystyczny dla przełomu XIX i XX w., członkini zespołu „Pałuki” z Kcyni, Kcynia, 2022 r., fot. Andrzej Kowalewski
Kobieta zamężna (widok z przodu): w czepcu, kabacie wykończonym na brzegach układanym w fałdy materiałem (kopia) oraz spódnicy z wełnianego materiału w drobne paski (kopia), ubiór charakterystyczny dla przełomu XIX i XX w., członkini zespołu „Pałuki” z Kcyni, Kcynia, 2022 r., fot. Andrzej Kowalewski
Kobieta zamężna (widok z przodu): w czepcu, kabacie (kopia) oraz spódnicy z materiału fabrycznego (kopia), wysokie skórzane buty wiązane, ubiór typowy dla lat 20. XX w., członkini zespołu „Pałuki” z Kcyni, Kcynia, 2022 r., fot. Andrzej Kowalewski
Kobieta zamężna (widok z tyłu) w czepcu, kabacie (kopia) oraz spódnicy z materiału fabrycznego (kopia), ubiór typowy dla lat 20. XX w., członkini zespołu „Pałuki” z Kcyni, Kcynia, 2022 r., fot. Andrzej Kowalewski.
Kobiety zamężne w strojach pałuckich – w czepcach, ubiory charakterystyczne dla przełomu XIX i XX w., członkinie zespołu „Pałuki” z Kcyni, Kcynia, 2013 r., fot. Barbara Górka.
Kobiety zamężne w strojach pałuckich – w czepcach i chustach: jedna w czarnej z aksamitu szalinówce, druga w chustce we wzory tureckie, ubiory charakterystyczne dla przełomu XIX i XX w., członkinie zespołu „Pałuki” z Kcyni, Kcynia, 2013 r., fot. Barbara Górka.
Czepiec na noc nocnik: płótno lniane, koronka fabryczna, wyk. M. Łabińska, 1900 r., Szczepanowo, ze zbiorów Muzeum Etnograficznego im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, fot. Marian Kosicki.
Czepiec codzienny: płótno bawełniane, haft ręczny, koronka fabryczna, wyk. K. Siódmak, ok. 1935 r., Kcynia, ze zbiorów Muzeum Etnograficznego im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, fot. Marian Kosicki.
Czepiec świąteczny z krótkimi bandami, haft ręczny na tiulu, wyk. M. Kamińska, ok. 1910 r., Gorzyce, ze zbiorów Muzeum Etnograficznego im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, fot. Marian Kosicki.
Czepiec świąteczny: kopka główka – wzór haftu różny od tego na bandach, haft ręczny na tiulu z aplikacjami batystowymi, wyk. A. Płocka, Rogowo, używany przed 1918 r., ze zbiorów Muzeum Etnograficznego im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, fot. Marian Kosicki.
Czepiec świąteczny, haft ręczny na tiulu z aplikacjami batystowymi, wyk. siostry Łapczyńskie, 1910 r., Kcynia, ze zbiorów Muzeum Etnograficznego im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, fot. Marian Kosicki.
Czepiec świąteczny „czepiec kupiony za 7 talarów” – haft ręczny na tiulu z aplikacjami batystowymi, wyk. siostry Łapczyńskie, 1917 r., Kcynia, ze zbiorów Muzeum Etnograficznego im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, fot. Marian Kosicki.
Czepiec świąteczny, haft ręczny na tiulu z aplikacjami batystowymi, wyk. Z. Pezacka – ostatnia z rodu Łapczyńskich, 1959 r. Kcynia, ze zbiorów Muzeum Etnograficznego im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, fot. Marian Kosicki.
Czepiec świąteczny, haft ręczny na tiulu z aplikacjami batystowymi, wyk. siostry Łapczyńskie, 1910 r., Kcynia, ze zbiorów Muzeum Etnograficznego im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, fot. Marian Kosicki.
Czepiec świąteczny: główka – haft ręczny, bandy – haft maszynowy, wyk. Słupecka, 1905 r., Annowo, ze zbiorów Muzeum Etnograficznego im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, fot. Marian Kosicki.
Czepiec świąteczny uszyty z koronki fabrycznej, wyk. nieznany, początek XX w., Żnin, ze zbiorów Muzeum Etnograficznego im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, fot. Marian Kosicki.
Czepiec świąteczny – główka haftowana ręcznie na tiulu z aplikacjami batystowymi, wykończona z przodu w formie diademu rzędami układanych pasków tiulowych tzw. ryszek wykończonych koronkami fabrycznymi oraz wstążkami, które są ozdobnie zwinięte, natomiast nad czołem wstążki ułożone są w tzw. uszy, wyk. S. Szymkowiak, do 1939 r., Kcynia, ze zbiorów Muzeum.Etnograficznego im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, fot. Marian Kosicki
Czepiec świąteczny – główka haftowana ręcznie na tiulu z aplikacjami batystowymi, wykończona z przodu w tzw. żabota z koronki fabrycznej i ozdobiona sztucznymi kwiatkami, wyk. siostry Łapczyńskie, 1910 r., Kcynia, ze zbiorów Muzeum Etnograficznego im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, fot. Marian Kosicki.
Czepiec świąteczny, haft ręczny na tiulu z aplikacjami batystowymi, wyk. do 1918 r. popruty do konserwacji. Wymiary poszczególnych części: denko - średnica 37 cm, wiązania - bandy: szer. 27 cm, dł. 98 cm, płócienna część diademu o wym. 8 x 41 cm, w którą wszyty jest drut wygięty w półkole o dł. całkowitej 40 cm.
Na części płóciennej doszyte są ryszki tiulowe tworzące diadem nad czołem: krótsza - 3,5 x 83 cm + doszyta koronka fabryczna szer. 1 cm, dłuższa – 4 x 181 cm (ta ryszka jest łamana i z obu stron ma doszytą fabryczną koronkę o szer. 0,8 cm), wstążka zrolowana: 1 x 40 cm, uszy zazwyczaj od 3 do 5 sztuk, wykonane ze wstążki o szer. 1 cm, ze zbiorów Muzeum Etnograficznego im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, fot. Adam Zakrzewski
Koszula kobieca z materiału lnianego, wykończona na stójce i mankietach białym haftem ręcznym, wyk. nieznany, typowa dla okresu 1918-1939, Pałuki, zbiory pałuckiej Izby Muzealnej w Kcyni, obecnie Gminne Centrum Kultury i Biblioteki im. Klary Prillowej w Kcyni, fot. Barbara Górka
Kryza z materiału bawełnianego, z białym haftem ręcznym, wyk. nieznany, typowa dla okresu 1918-1939, Pałuki, zbiory Pałuckiej Izby Muzealnej w Kcyni, obecnie Gminne Centrum Kultury i Biblioteki im. Klary Prillowej w Kcyni, fot. Andrzej Kowalewski
Gorset do stroju dziewczęcego: aksamit czarny, podszewka czerwona, wykończony na brzegach ułożoną ozdobnie tasiemką bawełnianą, układaną w harmonijkę, czyli karbowaną, wyk. nieznany, okres 1918-1939, Pałuki, zbiory Pałuckiej Izby Muzealnej w Kcyni, obecnie Gminne Centrum Kultury i Biblioteki im. Klary Prillowej w Kcyni, fot. Marian Kosicki
Brzeg gorsetu z ułożoną ozdobnie tasiemką – fragment, własność prywatna, fot. Barbara Górka.
Raport tkaniny na pstruchy i spódnice, osnowa lniana, wątek wełniany, wyk. F. Jarach, Miastkowice, ok. 1891 r., zbiory Pałuckiej Izby Muzealnej w Kcyni, obecnie Gminne Centrum Kultury i Biblioteki im. Klary Prillowej w Kcyni, fot. Marian Kosicki
Spódnica letnia dla 12-letniej dziewczyny, materiał fabryczny zakupiony na jarmarku w Kcyni: bawełna w paseczki z roślinnym wzorem żakardowym, barwa miodowa, uszyta przez matkę S. Kuliberdy, używana do 1916 r., Srebrna Góra, zbiory Pałuckiej Izby Muzealnej w Kcyni, obecnie Gminne Centrum Kultury i Biblioteki im. Klary Prillowej w Kcyni, fot. Marian Kosicki
Spódnica – osnowa lniana, wątek wełniany, kolorowe paski, raport tkaniny typu pstrucha, kopia, 1970 r., wyk. Spółdzielnia Cepelii „Opoczynianka” w Opocznie dla zespołu Regionalnego Pieśni i Tańca „Pałuki”, fot. Andrzej Kowalewski.
Współczesne halki zdobione haftem ręcznym. Biała z materiału bawełnianego z białym haftem, czerwona piekielnica z flaneli z czarnym haftem. Halka biała zawsze była zakładana jako pierwsza, a na nią wkładano halkę czerwoną. Klara Prillowa mawiała „blisko ciała zawsze biała”. Wyk. H. Kaszewska, Szubin, własność prywatna hafciarki.
Raport tkaniny na zapaskę, osnowa lniana, wątek wełniany, wyk. nieznany, Godawy, ok. 1880 r., ze zbiorów Muzeum Etnograficznego im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, fot. Marian Kosicki.
Raport tkaniny na zapaskę, osnowa lniana, wątek wełniany, wyk. nieznany, Szczepankowo, koniec XIX w., ze zbiorów Muzeum Etnograficznego im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, fot. Marian Kosicki.
Fartuch uszyty z fabrycznego materiału bawełnianego, w drobne biało-czerwone paseczki, z białym haftem ręcznym, brzegi wykończone w zęby, wyk. nieznany, noszony do 1939 r., Pałuki, zbiory Pałuckiej Izby Muzealnej w Kcyni, obecnie Gminne Centrum Kultury i Biblioteki im. Klary Prillowej w Kcyni, fot. Marian Kosicki
Fartuch uszyty z fabrycznego materiału bawełnianego, w biało-czerwone paseczki, wstawka i brzegi wykończone koronką fabryczną, wyk. nieznany, noszona do 1939 r., Pałuki, zbiory Pałuckiej Izby Muzealnej w Kcyni, obecnie Gminne Centrum Kultury i Biblioteki im. Klary Prillowej w Kcyni, fot. Marian Kosicki
Fartuch dziewczęcy z czerwonego inletu z naszytymi białymi tasiemkami, Pałuki, noszony do 1945 r., zbiory Pałuckiej Izby Muzealnej w Kcyni, obecnie Gminne Centrum Kultury i Biblioteki im. Klary Prillowej w Kcyni, fot. Marian Kosicki
Fartuch tiulowy z haftem ręcznym i aplikacjami batystowymi, Pałuki, do 1945 r., zbiory Pałuckiej Izby Muzealnej w Kcyni, obecnie Gminne Centrum Kultury i Biblioteki im. Klary Prillowej w Kcyni, fot. Marian Kosicki
Chustka turecka, import z Prus, początek XX w., zbiory Pałuckiej Izby Muzealnej w Kcyni, obecnie Gminne Centrum Kultury i Biblioteki im. Klary Prillowej w Kcyni, fot. Andrzej Kowalewski
Buty codzienne, wykonane z drewna zwane klumpami, noszone do 1945 r., ze zbiorów Muzeum Ziemi Pałuckiej w Żninie, 2022 r., fot. Adam Zakrzewski
Półbucik damski, skórzany z guziczkiem na boku – buty zwane szołdrami, noszone latem do stroju świątecznego na Pałukach, po 1918 r., ze zbiorów Muzeum Ziemi Pałuckiej w Żninie, rys. Barbara Górka